POLLA ORAIA ANEKDOTAKIA..

Δύο φίλοι, με προτίμηση προς τις νεαρές ηλικίες, διαπληκτίζονται κρατώντας ένα μικρό βαμβακερό εσώρουχο: - Σου λέω, από εννιάχρονη είναι... [μυρίζοντας] - Τι λες ρε, είναι φανερό ότι είναι από 7χρονη... Περνάει ένας παπάς από δίπλα, τους βλέπει και επεμβαίνει: - Γιατί τσακώνεστε τέκνα μου? - Μα πάτερ, δε βλέπεις, ο άσχετος μου λέει ότι αυτό είναι από 9χρονη, ενώ είναι φανερό ότι είναι από 7χρονη... Το παίρνει ο παπάς, μυρίζει και αυτός... Και... - Έχεις δίκιο τέκνο μου, από 7χρονη είναι... αλλά... δεν είναι από την ενορία μας!!!!



Ενας Ποντιος καλογερος βγαινει με αδεια,ερχεται στην Αθηνα,γυριζει,γυριζει,γυριζει και στο τελος,κουρασμενος,καθεται σ`ενα καφενειο.Μιά κυρια απ`το διπλανο τραπεζι τον ρωταει: -Εισαι πραγματικος καλογερος; -Να σου πω:ρασα φοραω, σε μοναστηρι μενω,σε ολες τις αγρύπνιες και τις ακολουθιες παω,νηστευω,προσευχομαι,εχω γεροντα.Νομιζω οτι ειμαι πραγματικος καλογερος....Εσυ τί εισαι; -Εγω,ειμαι λεσβία....Απ`το πρωι που θα σηκωθω μεχρι το βραδυ που θα παω για υπνο ολο γυναικες σκεφτομαι.Και στον υπνο μου ολο γυναικες ονειρευομαι.Και για σεξ,μονο γυναικες θελω.... Μετα απο λιγο φευγει η γυναικα.Ο καλογερος εχει πεσει σε σκεψεις.Ενα ζευγαρι ερχεται και καθεται διπλα του.Κι αυτοι σε λιγο τα ιδια: -Εισαι πραγματικος καλογερος; Και ο Ποντιος καλογερος: -Νομιζα οτι ημουνα,αλλά αλλαξα γνωμη.Νομιζω,ειμαι λεσβία.



Η νοσοκομα φερνει το νεογεννητο στη μαμα του,της το δειχνει και αμεσως μετα το πεταει στο πατωμα ,τού σπαζει τα ποδια,τού ξεκολλαει το κεφαλι... η μανα αρχιζει να ουρλιαζει -εισαι,τρελη,σταματα...το παιδι μου... και η νοσοκομα -Πρωταπριλια! Γεννηθηκε πεθαμενο!


Ο (ατυχής) πατέρας του φοιτητή βρίσκεται στην πόλη που σπουδάζει ο γιος του για δουλειά και αποφασίζει να του κάνει μια ξαφνική επίσκεψη, για να διαπιστώσει πώς τα περνάει. Όταν έφτασε όμως στο σπίτι που έμενε ο γιος του, μαζί με άλλους φοιτητές, ήταν αργά το βράδυ. Χτυπάει, ξαναχτυπάει τίποτα. Με τα πολλά, μια φωνή ακούγεται από ένα παράθυρο του επάνω ορόφου: -Ποιος είσαι και τι θες; -Εδώ μένει ο Νίκος Ποτηρόπουλος; ρωτάει ο πατέρας. -Ναι. Ας τον μπροστά στην πόρτα και θα τον μαζέψουμε το πρωί.